Zonder vrijwilligers geen 75 jaar CHIO Rotterdam
Zonder vrijwilligers geen topsport evenementen, zoals het CHIO Rotterdam. Vanaf het allereerste uur weet het CHIO zich gesteund door vele, vele trouwe vrijwilligers die zich vol passie inzetten voor de paardensport en alles wat daarmee samenhangt. Zij waren en zijn belangrijk voor het behoud van het hippisch erfgoed in ons land. Met het bekende bloed, zweet en tranen besteden vrijwilligers vele uren, dagen, weken en zelfs maanden aan 'het' concours. Vrijwel geen evenement kan zonder vrijwilligers, maar in het Kralingse bos zijn ze echt heel belangrijk. En gelukkig vinden zij het ook leuk!
Vrijwilligheid is de basis van het CHIO. Dit begint al bij het bestuur. Bestuursleden hebben sinds 1948 uit vrije wil de verplichting op zich genomen om voor de continuïteit te waken en het evenement in goede orde door te geven aan de volgende bestuurders. Zij zijn dus de oppervrijwilligers. Maar buiten de bestuursleden is er een legioen van vrijwilligers, zo’n 250 per editie, waar het CHIO Rotterdam al 75 jaar op kan rekenen.
Vrijwilligers overal ingezet
De CHIO vrijwilligers zijn voor en tijdens het evenement actief. Sommigen zijn alleen tijdens het evenement werkzaam, maar er zijn er ook die voorafgaand aan het CHIO Rotterdam al in actie komen. Zo waren er in het verleden flodderaars, vrijwilligers die enveloppen vulden met allerhande zaken als hotelvouchers, parkeerkaarten, bandjes, consumptiebonnen, avant programme. De beroemde dames van de lunchkamer zorgden voor de maaltijden van de ruiters en medewerkers. Deze vrijwilligers functies zijn verdwenen, de enveloppen zijn vervangen door apps en emails en de hoeveelheid monden die gevoed moeten worden is zo toegenomen dat daar professionele cateraars aan te pas komen. Maar een aantal teams zijn blijven bestaan zoals stalling, runners, shuttle service, fotografen, ceremonies, protocol, etc. en er zijn ook teams bijgekomen denk aan he nog altijd groeiende team van servicemedewerkers, het mediateam, etc.
Waarom doen ze het
Het betekent voor vrijwilligers hard werken en vaak lange dagen maken. Het is immers een unieke kans om een kijkje achter de schermen te krijgen bij één van 's werelds meest toonaangevende concoursen. Betrokken zijn de sport zien van heel dichtbij. Top ruiters en bekende Nederlanders ontmoeten, geen boodschappen hoeven doen, niet hoeven koken, maar aanschuiven in de crew catering. Een vrijkaart voor een vriend of familielid en leuke vrijwilligerskleding en de kick off en andere leuke bijeenkomsten. Maar als je vrijwilligers vraagt waarom ze vrijwilliger zijn antwoorden de meesten 'voor de lol' en 'omdat het zo gezellig is'.
Ter gelegenheid van deze 75ste werden de vrijwilligers uitgenodigd op de nieuwjaarsreceptie van de Gemeente Rotterdam. En sponsorde Aon een bijeenkomst voor alle (oud-)vrijwilligers op 6 april jl, precies 75 dagen voor het 75ste CHIO Rotterdam. En op de maandagochtend na de jubileumeditie zal er dit jaar voor de vrijwilligers, net als lang geleden, weer het champagne met eieren met spek ontbijt zijn.
Redenen genoeg om te begrijpen dat vele vrijwilligers al tientallen jaren aan het CHIO Rotterdam verbonden zijn.
Eens vrijwilliger, altijd vrijwilliger
Er zijn in de jaren hele hechte vriendschappen ontstaan, de meeste teams hebben het hele jaar door regelmatig contact. Ook is er inmiddels een mooi rijtje relaties ontstaan en zijn er zelfs CHIO baby’s geboren!
Van 14 tot 75 jaar zijn er liefhebbers van de paardensport op de been in het Kralingse bos in juni. Leeftijd speelt geen rol, de passie voor paarden is de gemeenschappelijke deler.
Vrijwilligers komen uit de buurt, veel leden van de Rotterdamsche Manège zijn actief maar ook uit de rest van Nederland en zelfs uit het buitenland. Die slapen in een hotel, sommigen bij familie of vrienden. Onder de vrijwilligers zijn ook veel studenten, vanuit de studentenvereniging RSR Marcroix of vanuit samenwerking met onderwijsinstellingen zoals het Lentiz college uit Maasland waarvan leerlingen en uit de richtingen MBO paardenhouderij en MBO paardensport twee dagen stage lopen.
Zuinig op de vrijwilligers
De vrijwilligers werken samen met een bestuurslid en een MT-lid. Marleen Schuurman stuurt vanuit het Management Team al ruim 10 jaar de vrijwilligers aan. Marleen: “Een taak die ik super gaaf vind! Ik werk met hele verschillende, maar allemaal even gepassioneerde mensen. Vrijwilligers zijn weliswaar niet professioneel met hun werk bezig, maar omdat ze het vrijwillig doen, hebben ze des te meer passie. Overigens doe ik dit werk niet alleen, maar samen met de coördinatoren van de diverse vrijwilligersteams. Wij zijn zuinig op al diegenen die zich vrijwillig voor ons inzetten, mede omdat het steeds moeilijker wordt om ze te vinden. Zonder vrijwilligers is een evenement als het CHIO niet haalbaar. Mijn werk is dus niet het gemakkelijkste, maar wel heel leuk. Ik geniet ervan om ieder jaar iedereen weer te zien. De dynamiek die deze groep mensen met zich meebrengt, hun geschiedenis, de verhalen, heerlijk. Tijdens het evenement doe ik dan ook regelmatig een rondje langs de vrijwilligers om te kijken hoe het met hen gaat en een praatje te maken.”
Herinneringen ophalen
Tijdens de reünie dit voorjaar was er een enorme opkomst van (oud-)vrijwilligers. Iedereen genoot ervan om alle bekenden weer te spreken en vele mooie herinneringen op te halen. Een klein rondje langs de aanwezigen om te vragen wat hun meest dierbare herinnering was aan 75 jaar CHIO Rotterdam:
Desiree Rieken, vanaf 2013 servicemedewerker: “Voor mijn tijd als vrijwilliger, maar de kür op muziek van Edward en Totilas in de stromende regen.”(2010)
Kim Vos, één jaar actief als servicemedewerker geweest: “Mijn gesprek met Anky. van Grunsven”
Eline Plomp, 12 jaar bij de shuttle service en accreditatie: “Paul Schockemöle die bij mij in de auto zat nadat Totilas onder zijn Duitse ruiter niet goed liep.” (2011)
Natascha Boeree, dit jaar het elfde jaar servicemedewerker: “Het EK 2019.”
Astrid de Beukelaar, in 1968 en 1969 actief bij het secretariaat: “De samenwerking met mijn collega’s en het contact met de ruiters.”
Angela Baggerman, dit jaar haar derde jaar als servicemedewerker: “De gezelligheid en samenwerking binnen het team.”
Ingrid van Geemert, vanaf 2011 bij het team servicemedwerkers en accreditatie: “De gezelligheid en alle nieuwe mensen die ik heb leren kennen.”
Claas Conijn, ca. 15 jaar als ringmeester: Het showteam “The King's Troop Royal Horse Artillery”
Pien Hermans, 25 jaar vrijwilliger in diverse functies (kinderdorp, VIP kassa, rondleidingen met de huifkar, creche): “De huifkartochten met VIPs. Alleen al ze van hun plaats trekken was super leuk.”
Diana Dessing, derde jaar organisatie CHIO Zuid Holland Cup: “Het bij elkaar brengen van verenigingen en teams voor de CHIO Zuid-Holland Cup. Iedereen is tegenwoordig zo op zichzelf, in ons concept niet.”
Iris van de Meer, sinds 2006 coordinator van de copyservice: “2002 toen Gert Jan Bruggink met Joël de Grote Prijs won en de shows van Lorenzo.”
Eva Kresler, sinds 2011 servicemedewerker en in accreditatie- en fototeam: “Mijn CHIO hoogtepunt was toen ik nog geen vrijwilliger was, de kür van Edward en Totilas in de stromende regen.” (2010)
Miranda van der Meijden, 8 jaar stalling: “Als op zondagavond als alle paarden naar huis waren en wij met pick ups het terrein op scheurden.”
Jetske Tamboezer ca. 11 jaar shuttle service, facilitair en foto team: “Toen Leon Thijssen van zijn paard viel, rende het paard eindeloos rond. Zijn groom wandelde ring in en pakte het paard zonder problemen. Zo stoer! Ook vond ik het geweldig toen Anky en Salinero in de Grand Prix een nieuw wereldrecord reden. Ze waren de eersten die de 80 procent overschreden.” (2006)
Marjon Walvis, coordinator dressuur: “Een lege WC pot met plant erin op de X, midden in de piste, op de ochtend dat we moesten beginnen. Of die keer dat het goot van de regen en de Kür op Muziek, die toen nog in het bos was. Er was zo veel publiek dat de ruiters bijna over de tenen van de mensen reden.”
Jan Willem Körner: “De show van The Household Cavalry.”
Arnold de Vries Robée: “Mijn eerste herinnering is heel genant. Toen de fantastische show van de King’s Troop niet kon beginnen omdat ik in de weg stond,ik wilde met mijn nieuwe camera foto’s maken.”
Carel Van Dorp: “Ik wilde in 1976 graag wat doen op het CHIO. Ik heb toen zelf mijn baantje gecreëerd, ik ging prijzen poetsen.”
Zo kunnen we nog wel even door gaan. Mooie, bijzondere, hele verschillende herinneringen van enthousiaste vrijwilligers. Op naar de 75e editie, waar ongetwijfeld ook weer vele mooie momenten beleefd worden. Tegen iedereen die zich ooit heeft ingezet voor het CHIO Rotterdam zeggen wij nogmaals: "Heel, heel veel dank, zonder jullie was alles niet mogelijk geweest!”
Wil jij als vrijwilliger het 75ste CHIO meemaken? We hebben nog enkele vacatures, meld je hier aan
