Historie

Het begin (1948)

In 1948 werd op initiatief van de heer Job Dura voor het eerst een internationaal concours georganiseerd. Dura wilde de stad graag een evenement geven en zei tegen de toenmalige directeur van de Rotterdamsche Manège Adolf Klebe: “Klebe zullen we een internationaal concours beginnen?”

Tijdens het allereerste CHIO Rotterdam vond al een landenwedstrijd springen plaats. Nederland won. Jaap Rijks reed op Master, het paard van Job Dura. “Het eerste CHIO Rotterdam vond vlak na de Olympische Spelen in Londen plaats. Master weigerde nooit maar tijdens de Olympiade in 1948 vertikte hij het om over de sloot te springen. In Rotterdam sprong Master weer als vanouds en behaalden we met het Nederlandse team de overwinning,” aldus Rijks. Prijzengeld voor de winnaar 150 guldens! Jacques Schoufour, erevoorzitter van het CHIO Rotterdam kan zich die tijd nog goed herinneren: “Dat prijzengeld werd meestal dezelfde avond nog opgedronken.”

Jaren 50

Begin jaren ’50 wordt voor het eerst gebruik gemaakt van elektronische tijdwaarneming en rijdt ZKH Prins Bernhard der Nederlanden mee in zowel het Argentijnse als Mexicaanse equipe die daarmee respectievelijk 2e en 3e werden. In 1953 neemt Duitsland voor de eerste keer deel aan de landenwedstrijd. Duitsland zou daarna geen enkele keer meer ontbreken, behalve in 1966 toen de moeraskoorts heerste.

Op vrijdag 20 juli 1956 veranderde de Sociëteit van de Rotterdamsche Manège door een uitslaande brand in een troosteloze puinhoop. Job Dura, die de brand en alle hulpdiensten vanuit zijn raam kon zien was bang dat hij het CHIO Rotterdam, dat nauwelijks een maand later zou plaatsvinden, wel kon vergeten. Dura liet op de plek van de afgebrande Sociëteit een directiekeet van z’n bedrijf plaatsen: “Deze zal representatief worden ingericht zodat wij nu en straks tijdens het CHIO het verlies van de oude Jockey Club zo min mogelijk zullen missen!” Het tijdelijk onderkomen kreeg de bijnaam de Kippenren. In 1959 wordt het EK voor amazones tijdens het CHIO gewonnen door Ann Townsend op Bandit IV.

Jaren 60

In 1961 bouwt het Rotterdamse bedrijfsleven de eerste permanente tribune. Het dressuurprogramma is compleet met de eerste Kür op Muziek, tevens de start van de dressuur carrière van Dr. Rainer Klimke die met Arcadius de Prijs van de Rijbaan wint. In 1962 vindt het eerste CDIO plaats, in 1963 het EK Springen voor Junioren en in 1967 het EK Springen voor Senioren.

Ook deed de commercie z’n intrede en verschenen de eerste reclameborden op het terrein.

Ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan krijgt het CHIO Rotterdam in 1967 het Europees Kampioenschap Springen toegewezen. In 1969 was Harry Wouters v. d. Oudenweijer met Abadan de eerste Nederlander die de Grote Prijs won.

Jaren 70
Zo’n honderdduizend hippies kiezen het Kralingse Bos in de zomer van 1970 als het Europese antwoord op Woodstock voor Holland Pop Festival. In de jaren zeventig debuteerden ruiters als John en Michael Whitaker en de Piet Raijmakers tijdens het CHIO Rotterdam. “Het was altijd feest in Rotterdam,” aldus Raijmakers. “We reden toen niet voor het geld maar voor wie er ‘s nachts het langst op kon blijven en overdag het beste kon rijden.” In 1979 vinden opnieuw de Europese Kampioenschappen plaats tijdens het CHIO Rotterdam. Johan Heins wint met Argonaut de Grote Prijs.

Jaren 80
In 1980 werden de Olympische Spelen in Moskou geboycot en mocht het CHIO Rotterdam de alternatieve Spelen organiseren, Hugo Simon won met Gladstone. Jacques Schoufour was inmiddels voorzitter en het CHIO Rotterdam floreerde. De omvang, het prijzengeld en de sponsorgelden warden steeds hoger. De paardensport professionaliseerde. Ook nadat HKH Koningin Beatrix de troon bestegen had, bleef zij een trouwe bezoekster van het CHIO Rotterdam. Begin jaren 80 nam zij haar zonen mee naar Rotterdam. De vijftienjarige Prins Willem Alexander ontpopte zich als beheerder van een mini-wedkantoor.

Jos Lansink won in 1988 met Felix de Grote Prijs. In 1989 werd de combinatie derde tijdens het EK dat wederom in Rotterdam plaatsvond.

Jaren 90
Het laatste decennium van de twintigste eeuw was niet eenvoudig. De kosten van het evenement schoten omhoog, de eisen van de internationale hippische federatie warden veel strenger en de Rotterdamse politiek was het CHIO niet gunstig gezind. Uitbreiding was noodzakelijk. Het CHIO wilde 51 bomen kappen, waarvan verwacht werd dat het grootste deel binnen vijf jaren toch al zou sterven, en wilde een viervoud daarvan terug planten. Het leidde tot toestanden in de gemeenteraad, de noodzakelijke uitbreiding kwam er niet. Desondanks staat de opvolger van Schoufour, voorzitter Willem Cordia op goede voet met het stadsbestuur en is hij evenals met zijn bestuur blijven werken aan de groei van het CHIO. Tot overmaat van ramp gaat de permanente tribune in vlammen op. Een lichtpuntje: Anky van Grunsven zorgde voor een nieuw tijdperk voor de dressuursport.

Het nieuwe millennium (vanaf 2000)

De landenwedstrijd van Rotterdam wordt onderdeel van een nieuwe competitie, de Samsung Super League. Alleen de beste concoursen van de wereld mogen een Super League wedstrijd organiseren. Gert Jan Bruggink wint in 2004 de Grote Prijs van de Rotterdamse Haven. Na Dick Verbeek wordt Frans Lavooij voorzitter van het CHIO Rotterdam. Hij neemt een aantal rigoureuze beslissingen. Naast Emile Hendrix als directeur sportief springen wordt Tineke Bartels aangetrokken als directeur sportief dressuur. De grasmat op het hoofd terrein verdwijnt, er komt een All-Weather bodem en de dressuur verhuist naar het hoofdterrein. Tijdens de eerste Grand Prix op die nieuwe All Weather bodem rijdt Anky van Grunsven met Salinero een nieuw wereldrecord. Het CHIO Rotterdam krijgt een hoofdsponsor die z’n naam aan het evenement verbindt, LSI Project Investment. Edward Gal maakt zijn debuut met de zwarte wonderhengst Totilas en bezorgt jury en toeschouwers kippenvel .

Naast paardensport wordt entertainment in het Stroodorp één van de publiekstrekkers van het CHIO Rotterdam. Als Marco Borsato optreedt probeert het publiek via de mesthoop van de Rotterdamsche Manege het terrein op te komen.

Het tweede decennium

De professionalisering van het CHIO Rotterdam gaat verder, de belangstelling uit het bedrijfsleven groeit en de sporters spreken hun waardering uit bij de verkiezingen van het paardensportevenement van het jaar. Plannen om een nieuwe permanente tribune te bouwen worden werkelijkheid en leveren de toewijzing van het EK dressuur in 2011 op. Adelinde Cornelissen wordt Europees Kampioen. In augustus 2011 opent ZKH Prins Willem Alexander de Grandstand, de nieuwe luxe multifunctionele accommodatie. In 2012 wint Marc Houtzager met Tamino de Longines Grand Prix Port of Rotterdam. Erevoorzitter Jacques Schoufour overlijdt in 2014 op 86-jarige leeftijd. In 2016 lukt het Rob Ehrens eindelijk om met het Nederlandse team in Rotterdam de landenwedstrijd te winnen. Ook tijdens de wedstrijd in Rotterdam om de FEI Nations Cup Dressuur is Nederland onder leiding van Johan Rockx oppermachtig. Nederland en Rotterdam organiseren het EK Springen, Dressuur en Para-dressuur in 2019.

Sinds de EK's

Waren de EK's in 2019 een hoogtepunt, het jaar daarna gaat als dieptepunt de geschiedenis van het CHIO Rotterdam in. Vanwege COVID-19 moest het CHIO Rotterdam (en vele andere evenementen) worden afgelast. Samen met Hickstead organiseert het CHIO Rotterdam een online challenge voor een twintigtal dressuurruiters uit Nederland en Groot-Brittannië. Ook in de jaren 2021 en 2022 zorgt COVID voor de nodige restricties maar kan het CHIO (sportief) wel doorgaan. In 2024 vieren we het 75ste CHIO Rotterdam.