Zonder eigenaren geen hippische topsport: in de spotlight Leunus van Lieren

Je zou het hem absoluut niet geven, maar Leunus telt inmiddels 69 lentes. Hij is vereerd als we het hem zeggen. Maar we menen het. Overal komen we hem tegen met paarden, stalruiters en leerlingen. We beginnen met vragen hoe de dagen van Leunus zijn gevuld. Hoe doet hij dat allemaal ? Weer die ietwat verontschuldigende lach die ook klonk toen we naar zijn leeftijd vroegen. Leunus: “Als ik wakker wordt, laat ik de hond uit, drink ik koffie en ga ik in een hoek van de bak zitten kijken naar paarden die ik leuk vind. Les geven wil ik het eigenlijk niet noemen, ik probeer de goede dingen die mijn ruiters doen aan te vullen. Ja, ik breng meer paarden naar de Grand Prix dan gemiddeld, maar ik geef zowel mensen als paarden dan ook de ruimte om zich te ontwikkelen. Veel mensen hebben een systeem. Ik niet, daarvoor is de verscheidenheid van paarden en mensen te groot. Alleen al het verschil tussen Laurens, Dinja en Thamar. Echter het is me toch gelukt voldoende kennis mee te geven waarmee ze ieder op hun eigen manier hun weg naar de top hebben gevonden. Naast het begeleiden van ruiters run ik natuurlijk Stal Hexagon en hou ik me bezig met de fokkerij. Ieder jaar fokken we hier vijf tot tien veulens. Tenslotte rij ik nog een beetje. Niet heel veel, maar als er problemen opgelost moeten worden, stap ik nog wel eens op, trouble shooting noem ik dat. (lachend) Vijftig jaar paardrijden heeft ook voordelen”.

Eigen fokproduct

Hoofdreden dat we op dit moment bellen met het Zeeuwse land is natuurlijk die imponerende schimmelhengst waarmee Thamar Zweistra zich in de picture rijdt, Ich Weiss. Leunus is niet alleen eigenaar, maar ook fokker. Leunus: “De merrie Vinegra kwam bij ons via Laurens. Ik nam haar voor een groot gedeelte over. Ze kon alles, maar was niet makkelijk. Thamar ging haar rijden en heeft haar een poosje echt veel aandacht gegeven. Zo werd ze een goed Grand Prix paard. Ik wilde haar graag inzetten voor de fokkerij, maar één ding moest dan wel echt verbeteren, het moest makkelijker. Ik had nog sperma van onze eigen hengst Rubiquil in vloeibaar stikstof en zijn geweldige karakter was mijns inziens precies wat deze merrie nodig had. Vaak overleggen we over hengsten, maar in dit geval maakte ik alleen die beslissing, ik was zo zeker van mijn zaak.

Veel drive

Ich Weiss was dus het geweldige resultaat. Eerst reed iemand anders hem, maar dat lukte niet zo. Nog iemand volgde, ook geen succes. Toen heb ik hem zelf een poosje gereden en daarna nam Thamar hem over. Dat klikte meteen. Het paard is super braaf en heeft een super instelling als je erop zit, maar aan de hand is hij simpel gezegd irritant. Hij heeft zo ontzettend veel drive. Thamar is er wel eens op gaan zitten bij de smid om hem stil te laten staan. Inmiddels gaat het gelukkig beter”.

Beste paard tot nu toe

We zeiden het al, onze Zeeuwse gesprekspartner heeft al veel toppaarden gefokt. Is Ich Weiss de allerbeste vragen we ons af. Leunus moet even nadenken, maar dan komt toch het bevestigende antwoord: “Tot nu toe denk ik wel ja. Hij liep toen hij acht jaar was al Grand Prix en heeft nooit ergens moeite mee gehad. Toch ik denk dat we een paard op stal hebben die nog beter is. Power Dutch, een driejarige Toto jr. x Double Dutch uit de moeder van Ich Weiss.

Ich Weiss

Over Ich Weiss, hij is inderdaad geweldig. Zijn fanatisme, zijn uitstraling, zijn kleur, zijn houding en hij is ook nog een echte krachtpatser. Hij is ook altijd blij, zowel lichamelijk als geestelijk en dat straalt hij ook uit. Hij is ook heel lief, op stal loopt hij gewoon tussen de merries door. In het begin was zijn drive wel een probleem, dat was oncontroleerbaar. Maar die drive is inmiddels zijn kwaliteit. Tenslotte, zijn küren zijn kunstwerken, iedere kür op muziek die hij loopt is voor mij een kippenvelmoment”.

Een tropisch eiland of paarden

Een goedgekeurde NRPS hengst, een paard wat aan de top loopt, een heel mooi paard, is Ich Weiss nog wel houdbaar voor Thamar en de Nederlandse dressuursport ? Leunus, nuchter en eerlijk zoals hij is: “Tot nu toe wel. Eerlijk is eerlijk, ik heb absurd veel geld voor hem geboden gekregen, onlangs nog. Net als overigens voor het hele bedrijf Hexagon. Maar ik ben liefhebber van de sport. We gebruiken hem iets voor de dekdienst, maar de sport gaat voor. Natuurlijk kan ik hem verkopen. Maar dan ? Dan heb ik heel veel geld en kan ik op een tropisch eiland gaan zitten. Maar dat ben ik na drie dagen al zat. Paarden zijn mijn passie, mijn leven. Dus we houden hem maar en hopen dat hij het internationaal ook goed gaat doen”.

Je voelt je welkom

Natuurlijk willen we het ook even over het CHIO hebben. We vragen Leunus wat het eerste in hem opkomt als hij aan ons evenement denkt. Leunus: “Aan de grote afstand tussen de stallen en het hoofdterrein. Maar ook aan de super mooie locatie en aan de geweldige organisatie. Echter het allermooiste aan Rotterdam vind ik de ontvangst op stal. Die is zo fantastisch, je voelt je echt welkom. De hulp die de grooms krijgen is een zegen voor ze, helemaal super. Wat me ook opvalt is dat ik jaar na jaar dezelfde gezichten zie en dat ze er echt lol in hebben. Ik weet dat die crew hard moet werken, maar ik zie dat het daar helemaal goed zit.

In 1975 al stiekem naar CHIO

Ik kom al heel lang op het CHIO. Natuurlijk heb ik Laurens en Thamar begeleid, maar ik heb er ook zelf nog gereden. Heel vroeger kwam ik er als publiek. In 1975 werkte ik in Krimpen aan de IJssel en dan ging ik stiekem in de bosjes kijken hoe dr. Reiner Klimke reed, geweldig vond ik die. Veel mooie herinneringen aan het Kralingse Bos, toch ook een minpuntje ... Vroeger kregen we altijd stalplaten, er hangen er hier heel wat aan de muur. Tegenwoordig krijgen we die niet meer. Wegbezuinigd waarschijnlijk, jammer vind ik dat.

Verder alleen maar goeds hoor. Het CHIO Rotterdam heeft voor mij extra allure vanwege de locatie en de sfeer en het duidelijke streven om kwaliteit te leveren. Dat past helemaal bij mijn eigen opvattingen”.

Mooie woorden. Uit de mond van een oprecht, eerlijk en kritisch man. We zijn vereerd. Dank voor dit fijne gesprek Leunus. Een mooi gesprek zelfs waar we best een beetje van onder de indruk zijn. Wat ons zelfs aan het denken heeft gezet en hopelijk vele eigenaren met ons. Tja, wat moet je eigenlijk op een tropisch eiland, een stal met vers stro of een heerlijk groen weiland is toch veel mooier?