Vrijwilligers Mieke en Theo Hijdra: Genieten van het ongedwongen wereldje
Geen enkel evenement kan zonder vrijwilligers. Bij het CHIO Rotterdam maken veel vrijwilligers zich verdienstelijk.... Van stalling tot de shuttle service en van accreditatie tot het mediateam, overal zijn ze zichtbaar. Met een lach op het gezicht, want het hele jaar kijken ze uit naar die ene week in juni wanneer het CHIO plaatsvindt. Van jong tot oud zet zich met groot enthousiasme in voor de paardensport. Het echtpaar Mieke en Theo Hijdra zijn zulke vrijwilligers. Het echtpaar zet zich ieder jaar weer in.
Mieke is 75 jaar en Theo een jaartje ouder. Ze zijn al 55 jaar getrouwd en hebben twee kinderen: Danny van 50 en Monique van 42 jaar. Monique is een echt paardenmeisje en rijdt dressuur op Intermediaire I niveau. Danny zelf heeft niets met paarden, maar zijn vrouw beoefent de sport wel. Mieke en Theo zijn beiden geboren in Berkel en Rodenrijs en wonen tegenwoordig in Houten. Mieke: “We voelen ons echter nog steeds Rotterdammers. Rotterdammers zijn meestal gezellige mensen terwijl Utrechtenaren wat meer gesloten zijn.” Naast paarden houdt Mieke van jeu de boules en klaverjassen. Soms gaat ze naar de bingo. Mieke is een gezelschapsmens en houdt van gezelligheid. Theo golft en houdt van muziek maken. Hij speelt gitaar en had vroeger een beatband.
Sinds 2018 vrijwilliger
Mieke: “Ik ben sinds 2018 vrijwilliger. Via via hoorde ik dat er vrijwilligers gezocht werden en toen heb ik me aangemeld. Ik vond het leuk dat het evenement dichtbij mijn roots ligt en hou ervan om met mensen om te gaan. Ik was niet eerder als publiek aanwezig.” Theo: “Ik ben sinds drie jaar actief als vrijwilliger. Toen Mieke al van de partij was, ben ik eens bij haar gaan kijken als publiek. (grappend) Ik merkte hoe gezellig het was en om te voorkomen dat Mieke vreemd zou gaan, heb ik me ook maar opgegeven. Zonder dollen, ik kreeg wat meer tijd en toen ben ik Mieke gezelschap gaan houden.”
Servicemedewerkers
“We zijn beiden actief bij het team Servicemedewerkers en zijn in die rol een soort burgemeester op het terrein. Op een nette manier wijzen we mensen de weg, controleren we toegangsbewijzen, voorkomen we problemen en of lossen die op. Leuk werk met inhoud en we hebben veel contact met veel mensen, precies wat we leuk vinden.”
Nog veel meer vrijwilligerswerk
Mieke en Theo doen nog veel meer vrijwilligerswerk dan bij het CHIO. Zo zetten ze zich in 1994 in Den Haag al in voor de Wereldruiterspelen. Verder kom je hen tegen bij Eventing Maarsbergen, Eventing Zuid Holland, Het Blauw Gele Vendel in Pijnacker en passen ze op de kleinkinderen. Mieke zet zich ook in voor een ziekenhuis en een bejaardentehuis. Verder helpt ze ouderen waar ze kan. Binnenkort gaat ze zelfs een paar dagen naar Coevorden om te helpen bij het organiseren van ponykampen. Theo werkt ook nog “gewoon”.
Typisch CHIO
Typisch CHIO noemen ze de gezelligheid, openheid, saamhorigheid, het type publiek, het bedrijfsleven dat bij het concours betrokken wordt en het contact met de beveiliging waar ze in hun rol als service medewerker veel mee te maken hebben.
We vragen het enthousiaste echtpaar dat tijdens het telefoongesprek gezellig aan de koffie met een hazelnootgebakje zit naar hun allerleukste herinneringen aan het CHIO tot nu toe. Mieke: “Het medeleven met de medewerkers wil ik noemen. Als het regent komen er poncho’s, als de zon te hard schijnt is er zonnebrandcrème, dat soort dingen. Ook het contact met directeur dressuur sportief Patrick van der Meer wil ik graag noemen. Tenslotte vind ik het heel leuk dat ik Anky van Grunsven en Prinses Beatrix al een paar keer live heb gezien.” Theo: “Ik denk meer in het algemeen. Ik geniet op het CHIO echt van het ongedwongen wereldje. Het is zo anders dan de zakelijke wereld waarin in leef. Ook de diversiteit aan mensen vind ik leuk. Jong, oud, patsers, yuppen, families, je komt van alles tegen.”
Theo en Mieke zijn heel eensgezind in veel dingen merken we tijdens het gesprek. Zo is dressuur bij beiden hun favoriete discipline en zijn Anky van Grunsven en Isabell Werth hun favoriete ruiters. Mieke: “Omdat ze zo vriendelijk en met veel harmonie paardrijden.”
In een koets in de Rotterdampiste
Ze hebben al veel meegemaakt in hun omvangrijke vrijwilligersleven. We zijn benieuwd of er nog dromen zijn. Theo: “Onze dochter Monique organiseert ook hippische evenementen en ik zou het mooi vinden als ze in de toekomst ook een rol krijgt op het CHIO. In het verleden heeft ze dat via de KNHS met het Young Leaders programma al eens gedaan.” Mieke: “Ik zou het geweldig vinden om eens in een koets rondgereden te worden door de hoofdpiste.” Helaas geen tuigpaarden dit jaar op het programma Mieke, maar wie weet in de toekomst.
We vragen Mieke en Theo het gesprek zelf af te sluiten. Theo: “Ik hoop dat het CHIO nog jarenlang blijft bestaan met veel mooie, harmonieus gereden dressuurrubrieken op het programma.” Mieke: “Ik zie uit naar ieder CHIO en hoop zo nog jaren gezellig door te kunnen gaan. Onder goede weersomstandigheden, want dat is nog wel eens een dingetje tijdens het CHIO.”
Een positief einde aan een positief met twee zeer positieve vrijwilligers. Dank Mieke en Theo wat jullie allemaal voor ons en vele andere evenementen doen en hopelijk in de toekomst nog lang mogen blijven doen.
