Toppers over 72 jaar CHIO Rotterdam: Albert Zoer

Albert Zoer (46) is geboren en nog steeds woonachtig in het Drentse Echten. Samen met zijn vader heeft hij Stal Zoer en zolang hij kan lopen, rijdt hij al. School was nooit zijn hobby, maar paarden des te meer. In zijn pony-tijd maakte hij deel uit van alle EK jeugdteams. In 1996 brak hij met de You Can Do It door bij de senioren, won vele Grote Prijzen, reed vele keren voor voor Team NL, was reserve voor de Olympische Spelen van Athene (2004), won in 2003 met het Nederlandse team in Rotterdam, zijn erelijst is bijna oneindig. Naast het werk met de paarden heeft hij weinig tijd over, maar als hij tijd heeft, zwemt hij graag en kijkt hij graag naar schaatsen.

Debuut Rotterdam

Albert: “In 1985 kwam ik voor de eerste keer naar het CHIO Rotterdam. Mijn zus Jenny mocht tijdens het EK rijden en we gingen met de hele familie kijken. Ik weet nog goed dat ik voor de eerste keer in een stad sliep en niet kon slapen van de herrie. In 1989 was ik ook in Rotterdam als toeschouwer, om naar Jos Lansink te kijken, die derde werd in de Grote Prijs. Milton won toen. Volgens mij heb ik in 1985 of 1986 een keer een dag een pony-selectie mogen rijden in Rotterdam, maar in 2003 debuteerde ik er bij de senioren. Ik had toen Lowina en Lincoln (v. Faldo) mee en herinner me nog dat het heel slecht weer was. De piste was toen nog van gras. Ook herinner me nog dat het veel indruk op me heeft gemaakt, ik vond dat prachtig midden in de stad, maar toch in het bos. Ik was ook toen al best nuchter, ik moest gewoon rijden en mijn ding doen.

Pannenkoekenhuis De Big

Als ik aan Rotterdam denk, denk ik nog steeds aan het bos, voor een concours ligt het CHIO op één van de mooiste plekken van Nederland. Ook denk ik aan de altijd behulpzame vrijwilligers en pannenkoekenhuis De Big en aan de aardige gastvrouw die er ieder jaar weer was. Altijd als ik in Rotterdam reed, wilde ik daar eten en ondertussen naar het losrijden kijken, zo gezellig. Eigenlijk vond ik het entree gebied in Rotterdam het leukste gedeelte van het terrein. Naast het concours kwam ik verder nooit in de stad, ik ben geen stadsmens. Al vond ik het wel handig dat het Novotel waar we toen sliepen zo dicht bij het concoursterrein was. Mijn allermooiste sportherinneringen aan het CHIO dateren uit 2003 en 2008. In 2003 wonnen we met het team waarin naast mij Jan Tops, Eric vd Vleuten en Peter Geerink zaten. Bert Romp was toen bondscoach. In 2008 won ik met Sam (v. Calvados) de Grote Prijs. Hij was pas 9 jaar toen, mijn tweede paard en dan een Grote Prijs winnen op een 5* concours, geweldig was dat.

Als ik aan mijn hele carrière denk, heb ik eigenlijk wel 5 mooiste momenten. In 2006 werd ik wereldkampioen met het team in Aken. In 2007 Europees kampioen met het team in Mannheim. In 2008 won ik de Grote Prijs van Aken. In 2009 werd ik derde in de wereldbekerfinale in Las Vegas en in datzelfde jaar werd ik derde op het EK in Windsor. Aken met Sam en de andere plaatsingen met Okidoki. Een allermooiste moment kan ik niet noemen. Ieder moment heeft zo zijn eigen charme. Als iets lukt waar je naar toe hebt gewerkt is dat zo mooi, je werkt in een bubbel, je bent ergens zo intensief mee bezig, geweldig is dat als het eruit komt.”

Comeback

We hebben onze succesvolle landgenoot vele jaren zien schitteren op ons concours, maar nu hebben we hem al een aantal jaren niet aan de start gezien, terwijl hij nog steeds bijna wekelijks op concours is. We zijn benieuwd of we hem nog terug gaan zien in de Rotterdampiste en zo ja wanneer. Albert twijfelt heel kort, maar dan antwoord hij overtuigend: “Snel! In heb een paar hele goede zevenjarige paarden. 2022 is wel heel snel, maar in 2023 hoop ik weer van de partij te zijn”.

Dat klinkt goed Albert ! Een hele andere vraag die we ook ook regelmatig stellen aan toppers die vaak gereden hebben op ons concours. We weten veel van ze, maar natuurlijk lang niet alles. Is er iets wat we niet weten van Albert, maar wat wel leuk of misschien zelfs grappig is om over hem te weten? Albert moet lachen, maar antwoordt dan eerlijk: “Als ik klaar ben met rijden en het werk op stal of op concours, kijk ik graag ontspannen TV. Vroeger miste ik geen uitzending van Goede tijden slechte tijden, daarna was ik fan van The Voice of Holland en tegenwoordig is The Masked Singer favoriet. Oh ja en ook ben ik dol op appelmoes ……… “

Equipe zadels

Tenslotte vragen we Albert of hij zelf het gesprek af wil sluiten. Moeten sommige toppers nadenken over deze vraag, Albert twijfelt geen moment: “Ten eerste wil ik graag Equipe zadels bedanken, al jarenlang mijn trouwe sponsor en tevens standhouder op het CHIO. Daarnaast wil ik benadrukken dat paarden en paardensport het mooiste zijn wat er bestaat. Het is mijn leven lang al mijn passie en ik hoop het leven wat ik leidt zo nog lang voort te kunnen zetten. Ik ben een poosje weg geweest uit de echte topsport, maar ik doe er alles aan om snel weer aan te kunnen sluiten en zie er dan naar uit om jullie in Rotterdam allemaal terug te zien, graag tot dan!”

We helpen je hopen Albert ! Leuk je weer eens gesproken te hebben en goed te horen dat je ons ook nog niet vergeten bent. Natuurlijk ben je altijd welkom als toeschouwer en als je paarden en jij er klaar voor zijn als ruiter. Succes met het opleiden van je jonge paarden en heel graag tot ziens in Rotterdam!

aan de muur bij Albert Zoer