Para-Dressuur krijgt op het EK de aandacht die ze verdient

Ze heeft haar pijlen gericht op deelname aan het EK, maar vervult ook een andere rol. Daarover vertelt ze: “ik voel me vereerd adviseur en ambassadeur van het EK te zijn. Het zal de eerste keer zijn dat de organisatie een internationaal evenement voor Para-Dressuur organiseert. Ze zijn vastbesloten daar een succes van te maken. Om dat voor elkaar te krijgen, zochten ze naar concrete, praktische input. Inmiddels heb ik enkele zinvolle gesprekken gevoerd met verschillende mensen van de organisatie, zoals de programmamakers en de stalmeester. Ik vervul mijn rol op disciplineniveau en zit er dus niet voor mijn individuele belang, maar voor het grotere geheel: voor de sport. En dat voelt heel eervol: je bent toch bezig met iets dat een stuk groter is dan jezelf en écht impact heeft.” Vaak gaat het om kleine, praktische dingen. Zo wordt er straks gezorgd voor voldoende ruimte om scootmobiels veilig op te laden. “Verder hebben we het belang besproken van voldoende toiletten in de buurt van de stallen en de mogelijkheid om te zitten in de mixed zone. Ook veiligheid op stal is een item, zeker als er scootmobiels en rolstoelen staan. Het zijn dingen waar je als organisatie misschien niet meteen bij stilstaat, maar die wel belangrijk kunnen zijn.”

Boegbeeld voor de discipline

Joyce Lebon, manager sport van het EK, vroeg Sanne vorig jaar voor een rol als adviseur en ambassadeur. “Sanne is nagenoeg alle jaren als deelnemer bij ons op het CHIO geweest en ons was bijgebleven dat ze heel kritisch is, maar wel op een positieve, vriendelijke manier. Ze maakt complimenten op wat goed is en geeft tips voor wat beter kan. Die houding, in combinatie met haar schat aan ervaring op internationale kampioenschappen, is voor ons heel waardevol. Daarnaast is ze een absoluut boegbeeld voor haar sport en kunnen we ons geen betere ambassadeur wensen. Haar inbreng is voor ons van onschatbare waarde!”

Extra cachet

Voets vervolgt enthousiast: “wat me is opgevallen, is dat de organisatie onze discipline heel serieus neemt en zeker niet als bijzaak ziet. Ook worden de ruiters als topsporters gezien. Dat is ook terecht. De meesten van ons beoefenen hun sport fulltime en zijn er uiterst professioneel mee bezig. Zelf train ik zes dagen per week te paard en daarnaast nog eens vier keer fysiek, om maar een voorbeeld te noemen. Het is fijn te merken dat dat hier wordt gezien en gewaardeerd. Al sparrend kwamen we bijvoorbeeld op een idee om de prijsuitreikingen extra cachet te geven. Die worden straks gehouden in de pauzes van de andere rubrieken in het hoofdstadion. Er is dan extra veel publiek en dat heeft alleen maar voordelen: de medaillewinnaars worden in de spotlights gezet én het publiek maakt kennis met de para sport. En hoewel onze paarden er in de prijsuitreiking altijd alleen aan de hand bij zijn, komt er zeer waarschijnlijk toch een ereronde. Zo krijgen de medaillewinnaars straks echt de aandacht die ze verdienen!”

Regerend wereldkampioen

Over haar eigen kansen is Sanne hoopvol maar realistisch. “Op het NK hebben we erg goed gepresteerd en dat is natuurlijk belangrijk, maar daarmee zijn we er nog niet. De bondscoach selecteert haar team op basis van meer dan alleen resultaten en bovendien zijn nog twee wedstrijden aangewezen als observatiemoment. We hebben op het NK zeker een prachtig visitekaartje afgegeven en hebben inmiddels een mooie erelijst opgebouwd. Ik ben sinds 2011 een vaste waarde voor oranje en ook dit jaar gaan we zeker voor een teamplaats. Eenmaal op het EK is het hoogste podium het doel, niet in de laatste plaats omdat we regerend wereldkampioen zijn. Het zou fantastisch zijn om voor eigen publiek opnieuw de titel te pakken!”