Onderweg naar het CHIO 2021: Harrie Smolders
Druk is bij paardenmensen een veel gebruikt woord, ze zijn altijd bezig met onze edele viervoeters en alles er omheen. Sommigen zijn echt heel druk. Hij vliegt de hele wereld over zowel voor zichzelf als voor zijn leerlingen, lange tijd stond hij nummer 1 op de Longines Worldranking voor springruiters. Hij is vaste klant in het landenteam van bondscoach Rob Ehrens en was tijdens Corona naast de paarden ook actief in de home schooling van zijn zoontjes. Ondanks dat het een paar keer niet lukte om met ons te praten, komt hij zijn afspraak na en maakt hij s avonds om 23.00 (!) tijd voor ons. Na Marc Houtzager, Willem Greve en Maikel van der Vleuten spreken we nu het vierde oranje teamlid van de Longines FEI Jumping Nations Cup in Rotterdam: Harrie Smolders!
Dit gesprek begint anders dan met de ruiters die we eerder aan het woord lieten. Harrie: “Het gaat goed me. Ik ben niet ziek geweest, maar ik heb ook weinig last gehad van Corona. Ik ben de hele winter in Florida geweest. Een aantal paarden van mij waren daar en je merkte nauwelijks iets van Rhino en Corona. Er waren wel mondkapjes, maar het leven stond niet stil, de winkels, bars en restaurants waren gewoon open. Florida telt veel ziekenhuisbedden en het was zomer, misschien waren dat de redenen. Vanaf begin februari heb ik daar eigenlijk niemand gehoord die besmet was.
Home Schooling was een nieuwe ervaring
Ik heb dan ook niet echt een wedstrijdstop gehad. Even heb ik nog overwogen om nog meer paarden naar Florida te laten komen, maar toen begon het hier alweer op gang te komen. Na de wedstrijden in Florida, ben ik twee keer in Lier geweest, The Dutch Masters/Indoor Brabant, Valkenswaard, Madrid, St. Tropez, La Baule, ik heb me niet verveeld. The Dutch Masters was naar mijn mening de ommekeer. Toen dat doorgang had, kwam de rest ook los. Bij de eerste lockdown, begin vorig jaar, was ik net terug uit Florida toen het allemaal begon. Ik kon toen even niet terug, dat kon pas weer in de zomer, via een Waiver (een ontheffing in Amerika om speciale groepen burgers onder bepaalde voorwaarden naar de Verenigde Staten te laten reizen). Die periode ben ik best wel wat thuis geweest. Ik heb mezelf toen o.a. nuttig gemaakt in de home schooling van mijn kinderen om mijn vrouw wat te ontzien. Wij hebben twee zoons van negen en elf jaar en het was een eye opener voor me wat kinderen van die leeftijd allemaal moeten weten. Over sommige dingen moest ik zelf ook echt even nadenken.
Goede herinneringen aan CHIO Rotterdam
Gelukkig lijkt het allemaal voorbij en ik ben heel blij dat Rotterdam doorgaat. Het CHIO is altijd één van de belangrijkste graadmeters voor kampioenschappen. Er lopen altijd deadlines om selecties af te dwingen. Maar ik kijk er ook naar uit omdat het gewoon zo’n mooi concours is. De locatie is heel mooi en het ademt sfeer uit. Ik heb er ook persoonlijk ook goede herinneringen aan. Ik ben er een paar keer de beste ruiter van het concours geweest, heb er met het team gewonnen en mijn leerlingen hebben het er goed gedaan. In 2019 tijdens het EK won Jos Verlooy zelfs goud met het team en individueel brons. Zelf heb ik nog nooit de Grote Prijs gewonnen helaas, mijn hoogste notering was een derde plaats met Emerald. Ik ben geen city tripper, dus van de stad Rotterdam heb ik nog nooit wat gezien. Mijn focus ligt volledig op de paarden, al ontkom ik er niet aan als ik in Rotterdam rij om bij pannenkoekenhuis De Big te gaan eten. Het is een gat in de cultuur als je dat een jaar overslaat. Sowieso doe ik weinig naast mijn paarden. Op Jumping Amsterdam heb ik eens gevoetbald net als bij een openingsceremonie voor Aken, maar verder geen rare fratsen”.
Rotterdam is de laatste observatie voor Tokio. Ook aan de Brabantse Harrie vragen we of we hem daar gaan zien. We kennen Harrie een beetje en eigenlijk wisten we bij het stellen van de vraag zijn antwoord al: “In Rotterdam wel ja (heeft de grootste lol). Die andere vraag moet je aan de bondscoach stellen, daar ga ik niet over. Echter om momenteel daar een oordeel over te vellen is natuurlijk niet de allerhoogste wiskunde ……
Goed in het ritme
Ik rij dit weekend Knokke en heb maar liefst zes paarden mee. Dolinn N.O.P. en Bingo du Parc zijn thuis gebleven, die start ik sowieso in Rotterdam. Knokke is een kwalificatie voor wie het derde paard wordt. Met Dolinn en Bingo heb ik, voor ik naar Knokke vertrok, nog wat grondwerk gedaan en maandag en dinsdag zal ik ook nog wat licht werk met ze doen, maar meer is niet nodig, zij zitten zo goed in het ritme.
Hopelijk is alles snel weer normaal en kunnen we iedereen die wil snel weer welkom heten om onze paarden en springkunsten live te tonen. Dat is voor het publiek fijn, maar zeker ook voor ons ruiters. Voor degenen die er in Rotterdam wel live bij kunnen zijn, graag tot dan!”
Harrie, ook jij bedankt voor je mooie woorden over ons concours. En zeker ook voor je tijd. Super dat je op het tijdstip, dat veel mensen al van hun nachtrust genieten, nog tijd voor ons wilde maken. Succes in Knokke en daarna op naar het Kralingse bos, een nieuwe poging om die felbegeerde Longines Grand Prix te winnen. Tot snel in Rotterdam!
Photo credits: Maria Kooy / Danielle Vink