In Memoriam: Barbara Wilbrink
Op 18 oktober jl. is op 83-jarige leeftijd onze oud-vrijwilliger Barbara Wilbrink overleden. Barbara was tussen 1976 en 2006 actief als vrijwilliger. Veel ruiters en prominenten kennen haar vooral van de prijsuitreikingen waar zij met het ceremonie team altijd een stijlvol en typisch Rotterdams tintje aan gaf. De uitvaart heeft in besloten kring plaats gevonden.
Veel ruiters herinneren zich ongetwijfeld de unieke zilveren en vaak antieke herinneringsprijzen die ze ontvingen tijdens de prijsuitreiking. En de grote mand met rozetten en zilveren items; de rozetten werden in die tijd nog in de piste aan de hoofdstellen bevestigd. Barbara kocht de bijzondere prijzen zelf in, liet er CHIO Rotterdam in graveren, zorgde dat de prijzen en de dames van het ceremonie team er uit zagen om door een ringetje te halen en en iedereen die een taak had tijdens de prijsuitreikingen wist wat hem of haar te doen stond zodat alle prijsuitreikingen volgens het boekje verliepen.
Daarnaast heeft ze ook vele jaren geholpen op het secretariaat en in de CHIO stand in het Stroodorp. Wie kende de mooie pashmina's in vele kleuren niet die, als het wat kil was, gretig aftrek vonden bij de bezoekers.
Barbara heeft zelf in haar jonge jaren veel paard gereden en niet onverdienstelijk. Ze reed de paarden van de familie Cardenas, een bekende fokker uit Sevilla.
Voorzitter Carolien Lavooij begon haar CHIO carrière in het team van Barbara Wilbrink en leerde van haar de figuurlijke 'klappen van de zweep': "Barbara stond voor de traditie en de betrokkenheid die het CHIO zo'n bijzonder evenement maakt en mensen verbindt. Zij behoorde tot de generatie die je “opvoedde” met de waarden en normen en de tradities van het CHIO."
Lucienne Longayroux werkte al heel lang geleden als vrijwilliger op het secretariaat met Barbara en maakte later de overstap naar het team ceremonie, of prijzenpoezen zoals ze zichzelf noemde. "Barbara heeft zoveel voor het CHIO gedaan.... Het secretariaat, de stand en natuurlijk alles rondom de priijsuitreikingen van inkoop van zilveren prijzen tot en met het zelf graveren van glas en kristal. Ik mocht met haar mee naar veilingen en leerde prijzen in te kopen. Barbara sprak bovendien vloeiend zes talen, wat in die tijd bijzonder waardevol was. Er zijn zoveel mooie herinneringen aan deze vrouw."
Met het overlijden van Barbara Wilbrink is een tijdperk is tot een einde gekomen, de herinneringen zullen blijven voortleven bij velen die haar hebben gekend en meegemaakt. Rust in vrede.
Met dank aan Henriette Körner die zich tot het laatste moment over Barbara heeft ontfermd.
