Dromen van overwinning 2FitHorses CHIO Zuid-Holland Cup

De Prinsenhofruiters bestaan volgend jaar vijftig jaar en hebben 130 leden waarvan maar liefst 120 actief in de wedstrijdsport. Springruiter Rob van Wijk richtte de vereniging samen met nog een aantal personen op. Kort na die oprichting kwam An Romeijn erbij die het nog steeds leuk vindt om zich met de vereniging te bemoeien. An is inmiddels 89 jaren jong. Sylvia de Bode is sinds 22 jaar actief betrokken. Toen zij bij de club kwam, werden er nog geen dressuurwedstrijden georganiseerd, alleen maar springconcoursen. Tegenwoordig is de situatie precies andersom.

Sylvia is 52 jaar en naast haar vele activiteiten voor de vereniging, heeft ze ook nog twee banen en drie paarden. Tenslotte is ze jurylid dressuur tot en met de klasse ZZ-Licht. Sylvia: “Ik werk 40 uur verdeeld over twee banen. Ik ben administratief medewerkster bij een dierenarts en ook ben ik triagist op een huisartsenpost. Wat dat inhoudt? Ik ben die mevrouw die je als eerste aan de telefoon krijgt en al die lastige vragen stelt. Ik rijd zelf ook en heb drie paarden. De jongste wordt dit jaar drie en staat nog in de opfok. Verder heb ik een zesjarige ruin (kruising KWPN - Gelders paard) en een zevenjarige KWPN merrie. Ze zijn beiden door een blessure even uit de running geweest, maar ik ga ze binnenkort weer starten.”

Die entourage, daar wil toch iedereen rijden

“De Prinsenhofruiters doen al zeker tien jaar mee aan de 2FitHorses CHIO Zuid-Holland Cup, misschien wel twaalf. We deden voorheen vooral mee, omdat we het leuk vonden, maar sinds we circa zeven jaar geleden derde werden, zijn we heel fanatiek geworden. We doen mee, omdat we het ontzettend leuk vinden dat amateurs de kans krijgen om op het schitterende terrein van het CHIO te mogen rijden. Die entourage, daar wil toch iedereen rijden?! Natuurlijk speelt het teamgevoel ook een rol. Die derde plaats, dat was wel geweldig. Het was mooi weer en de strijd was super spannend. Mike Balm, de enige man ooit in ons team en iemand die altijd garant staat voor een behoorlijke dosis humor was erbij, het was een feestje. Sindsdien dromen we er natuurlijk van om ooit eens te winnen. Het feit dat de wedstrijd bij veel ruiters erg goed valt, blijkt wel uit Annemieke Buizer die echt al zolang ik me kan herinneren meerijdt met het team. Zij selecteert zich al jaren voor het team en is heel enthousiast over het deelnemen in teamverband.”

Teamselectie

“Ook dit jaar gaan we weer ons best doen om een zo goed mogelijk team aan de start te brengen. Maar er is wel een dingetje. We gebruiken ons Amalia concours altijd als selectiewedstrijd voor het team, maar dat vindt dit jaar pas na Pinksteren plaats. We moeten nu een ander selectiemoment verzinnen. Een alternatief is om te kijken wie zich aanmelden en kijken naar hun laatst behaalde percentages.”

Vorig jaar halve finale

“We doen in de voorbereiding niet echt iets speciaals, maar we hebben wel een app groep voor de nodige communicatie. Leuk initiatief, uitdagend en een mooie entourage, dat is voor mij de CHIO Zuid-Holland Cup. Vorig jaar mochten we de halve finale rijden tijdens het CHIO en ook dat was geweldig. Er kwam veel publiek voorbij dat onderweg was naar de hoofdpiste, maar op hun route ook naar ons keek. De entourage, de aankleding van de ring, het Stroodorp, het was een hele happening. Het zou leuk zijn voor ruiters uit andere regio's met grote concoursen als zij ook een kans als deze zouden krijgen.”

Blij van harmonieus beeld

“Tenslotte wil ik graag zeggen dat ik gek ben op de paardensport, maar Ik word vooral blij van een harmonieus beeld en als mensen heel vriendelijk zijn voor hun paard. Daar kan ik echt van genieten. Dit hoeft niet perse een Z ruiter of hoger te zijn. Sandy van der Salm bijvoorbeeld hier uit de buurt die onder andere para dressuur rijdt, daar kan ik echt van genieten. Ik zou willen dat meer mensen zo zijn als Sandy, dat zou onze sport goed doen.”

Sylvia de Bode, zo’n duizendpoot die iedere vereniging (nodig) heeft. Zo iemand die altijd enthousiast en actief is, zo’n persoon waar geen enkele club zonder kan. We spraken haar in de auto, dat zegt genoeg, onderweg naar haar volgende activiteit. Dank voor je tijd en mooie woorden Sylvia en heel graag tot Pinksteren in het Kralingse Bos.