CHIO Rotterdam favoriet voor Henk Vrij

Henk woont in Oegstgeest, maar is geboren in Rotterdam en daar is hij trots op. We horen de trots in zijn stem als hij vertelt dat hij zich 100% Rotterdammert voelt. De paardensport beheerst zijn leven en eigenlijk vindt hij daar buiten niets leuk. Wel houdt hij van gezelligheid. Met paardenmensen natuurlijk. Gezellig na afloop van een wedstrijddag met zijn allen een hapje en drankje doen, blijer kan je Henk niet maken.

Vanaf tien jaar op het CHIO

Henk: “Ik kom al op het CHIO vanaf dat ik tien of elf jaar was. Je had toen nog verschillende rangen voor het publiek. Mijn ouders gingen voor de eerste rang en ik mocht van de derde rang kijken. Ik reed toen al paard, vond het geweldig op het CHIO en bedacht me dat ik daar ook wel heel graag zou willen rijden. Paardrijden leerde ik op de voormalige manege Hillegersberg waar nog ouderwets instructie gegeven werd. Ik wilde niets liever dan springen, maar ontkwam niet aan eerst ruim twee jaar dressuurles. Daarna vond mijn vader dat ik wel genoeg geleerd had om te springen en hij vond daarvoor de Riouw Rijschool, een manege in Den Haag waar op vrijdagavond springles gegeven werd. Met een groepje van vijf gingen we daar iedere week heen. Ik werd lid van de Zuid-Hollandse jachtvereniging die iedere zaterdag een wedstrijd organiseerde, de ene week springen en de andere week dressuur. Ik deed fanatiek aan beiden mee.”

Ringmeester vanaf achttien jaar

“Voordat ik achttien jaar was, had ik al deelgenomen aan het EK Junioren springen dat het CHIO organiseerde. Voor de senioren had ik het niveau niet om op het CHIO te rijden en toen één van de gebroeders Van Beek, volgens mij Hib, me vroeg om ringmeester te worden, greep ik die kans dan ook met beide handen aan. Hib kende ik van het Nederlands kampioenschap jachtpaarden dat op paleis Soestdijk gehouden werd. Helaas ging dit mooie begin niet verder als een sprookje, ik was vanaf toen niet lang en gelukkig vrijwilliger om het maar zo te zeggen. Na die eerste keer kreeg ik na afloop een net bedankje van het bestuur, dat ik verder was afgewezen, omdat ik niet in Kralingen woonde. Maar na twee jaar werd ik tot mijn grote blijdschap door dezelfde Hib van Beek teruggevraagd. Lange tijd ben ik actief geweest in deze functie, tot zo’n twaalf jaar geleden. Sindsdien ben ik werkzaam voor RSP, het sportmarketingbureau dat aan het CHIO meewerkt. Ik rijd klussen voor hen, doe boodschappen en deel indien nodig mijn kennis van de sport.”

25 - 30 weken per jaar

Henk is niet alleen actief in Rotterdam, hij is zo’n 25 à 30 lange weekenden per jaar onderweg als vrijwilliger. Henk: “Het verveelt me nooit, als men belt, ben ik er. Zonder ringmeesters geen kloppend tijdschema, mensen in deze functie zijn hard nodig. Ik erger me er gruwelijk aan dat deze inzet bij jongere generaties ontbreekt. Ze willen wel ieder weekend op wedstrijd, maar zich ervoor inzetten, ho maar. Internationaal doe ik naast Rotterdam ook nog Lier, Amsterdam, Den Bosch en Maastricht heb ik ook een paar keer gedaan. Nationaal zet ik me in voor Manege de Prinsenstad in Delft waar ik alle verenigingswedstrijden en het grote concours in juni doe en ook doe ik veel wedstrijden bij Horsecenter Pirouette in Bergschenhoek.”

24/7 een team

“Rotterdam is echter mijn favoriet. Misschien wel, omdat mijn roots daar liggen, maar ik zeg nu door de sfeer onderling. We zijn echt een team en niet alleen de uren van het programma. Tijdens het concours 24/7, maar ook het jaar door gaan we met elkaar om en zijn we blij als we elkaar zien. Typisch CHIO is daarnaast natuurlijk ook de locatie. Het bos en de omgeving, geweldig. En ook de paardenmensen die overal vandaan komen.” Er klinkt een bijna gelukzalige zucht. “Dat zo’n concours bestaat, echt heel bijzonder. Mijns inziens komt dat mede door de O van CHIO, die landenwedstrijden springen en dressuur, heel bijzonder. Ik word daar netjes gezegd heel opgewonden van. Deze rubrieken zijn een machtig gebeuren en geven zoveel extra spanning.”

Herinneringen en dromen

“Ik heb door de jaren heen veel mooie herinneringen aan het CHIO verzameld, maar de allermooiste is toch wel dat ik er als jeugdruiter zelf de ring binnen gereden ben en dat ik er nog steeds bij betrokken ben. Jaar in jaar uit ga ik er nog altijd met hetzelfde plezier heen.” “Mijn droom is dan ook dat ik dit werk nog lang mag en kan blijven doen en natuurlijk om gezond te blijven. Ik mankeer nog steeds niets en dit wil ik zo lang mogelijk volhouden.”

Toon Ebben

“Springen is mijn favoriete discipline en mijn favoriete ruiter aller tijden is Toon Ebben. Mijn paarden hebben bij hem gestaan en ik reed hem naar internationale wedstrijden. Toon had zelf geen rijbewijs. Kairouan was mijn favoriete paard van hem. Recenter en nog steeds ben ik fan van Johan Heins. Om alles. Hoe hij omgaat met zijn paarden, hoe hij les geeft, zijn kennis en zijn fokkerij. Ik ben niet zo van de dressuur, maar ik wil Isabell Werth en Anky van Grunsven toch graag noemen. Zonder hen zou de dressuur niet zijn wat het nu is.” “Tenslotte wil ik graag zeggen dat ik zeer verheugd, ik wil het zelfs gelukkig noemen, dat jullie mij gevraagd hebben voor dit interview. Ik vond het super leuk en verheugd me op het 76e CHIO Rotterdam.”

Wow ……. Een verhaal uit het hart. Alleen maar mooie woorden voor het CHIO Rotterdam, zeker een beetje zijn CHIO Rotterdam. Wij genieten ook van jou Henk, ieder jaar weer en hopen dat nog vele jaren te kunnen blijven doen. Heel graag tot snel in het mooie Kralingse bos.