Carolien Lavooij: Je kan niet op het CHIO geweest zijn zonder een paard te hebben gezien

Carolien Lavooij: "Het was echt zo fijn.... Na een jaar zonder CHIO en vorig jaar met allerlei restricties was het heerlijk om met elkaar weer een CHIO te beleven zonder beperkingen en met waanzinnige sport. Weer alle vertrouwde gezichten zien, geen anderhalve meter meer, heerlijk!

We hebben dit jaar de opzet van vorig jaar, een stadion met alle sport in één ring, verder doorontwikkeld. Alle hospitality was weer vlak langs de ring, bovenop de sport dus, gebouwd. En het Stroodorp, dat gelukkig weer terug was, lag direct aan de ring. Ik vond het best spannend hoe dat zou uitpakken maar onze facilitaire partner had er alle vertrouwen in. En het was een succes.... Ik heb alleen maar positieve geluiden gehoord en niemand, zoals in het verleden wel eens gebeurde, met de rug naar de sport gezien. Je kan niet op het afgelopen CHIO geweest zijn zonder een paard te hebben gezien. Sterker nog, je voelde gewoon de galopsprongen van de paarden als ze voorbij kwamen en je besefte pas goed hoe hoog die hindernissen zijn bij het springen.

Sportief gezien was het echt waanzinnig. Het CHIO is natuurlijk altijd een observatiemoment. Dit jaar voor de wereldkampioenschappen in Herning in augustus. En hoe fantastisch is het dan dat de Nederlandse teams winnen voor eigen publiek. Onze nieuwe parcoursbouwer, Quintin Maertens, heeft fantastisch werk geleverd. Natuurlijk heeft ie het nog steeds samen met Louis Konickx gedaan; de mannen hebben ons getrakteerd op prachtige springsport. Het was tot de laatste ruiter spannend in de Longines FEI Jumping Nations Cup maar ook bij de andere springrubrieken was het niveau ongekend hoog.

We hadden een mooie start bij de dressuur met de nationale Grand Prix, waar enkele buitenlandse deelnemers ons smeekten of ze mee konden rijden, en de finale van de CHIO Zuid-Holland Cup powered by uvex. Ik was echt onder de indruk van de kwaliteit die we hier in Zuid-Holland hebben. Wat een niveau lieten die finalisten zien!

Bij de 5* dressuur hebben we helaas wel wat grote namen gemist, alhoewel Nederland met een topteam aanwezig was. De sympathieke en zeer sterke Zweedse ruiter Patrik Kittel maakte het gemis aan grote buitenlandse namen eigenlijk in z'n eentje goed. Wat heb ik genoten van zijn Kür op Muziek! En het publiek ook volgens mij, want regen of geen regen, iedereen bleef kijken. Vanaf de tribune maar ook vanuit het Stroodorp was iedereen geboeid door de prachtige dressuursport.

Ik vond de vierspanwedstrijd een heel leuke toevoeging aan het sportieve programma. Geweldig om te zien hoe zo'n vierspan team in volle vaart door de piste dendert en tot op de centimeter nauwkeurig door de hindernissen gaat. Je merkte hoe het publiek meeleefde.

Afscheid Rob Ehrens

Een ander hoogtepunt was voor mij het afscheid van Rob Ehrens. Het was zo fijn dat dat afscheid in Rotterdam plaatsvond, waar hij zoveel landenwedstrijden heeft meegemaakt. Het was echt een emotioneel moment. Prinses Beatrix heeft hem nog persoonlijk bedankt. En ik heb alle respect voor en vertrouwen in het werk van Jos Lansink maar misschien was de zege in de landenwedstrijd ook nog een beetje de nalatenschap van Rob.

Het was fantastisch, nu moeten we weer vooruit gaan kijken. Naar de 74ste editie volgend jaar van 22 t/m 25 juni. We moeten onszelf voortdurend blijven uitdagen om de hippische topsport goed te faciliteren. En dat brengt genoeg uitdagingen met zich mee. We hebben een voortdurende focus op paardenwelzijn en doen ons best om een zo goed mogelijk programma binnen de regels van de FEI te maken. Ik denk dat het format van de Nations Cup dressuur serieus onder de loep genomen moet worden. In Rotterdam staat de landenwedstrijd dressuur al tientallen jaren op het programma, maar het is nog niet echt gelukt om er samen met de FEI en andere concoursen in de wereld een aansprekende competitie van te maken. Genoeg te doen dus!"