Bas Verhoeven wil het CHIO nog mooier maken

De naam van zijn bedrijf V2 Facility is waarschijnlijk bekender dan zijn eigen naam. De KWPN hengstenkeuring, The Dutch Masters / Indoor Brabant, Jumping Indoor Maastricht, Outdoor Gelderland en nog vele andere hippische evenementen bouwt hij op en breekt hij weer af. Door Corona is het een paar jaar erg stil geweest voor V2 Facility, maar daar is gelukkig weer verandering in gekomen. Hij is druk met het CHIO Rotterdam dus het was moeilijk om hem te spreken, maar gelukkig is het gelukt. We spreken dit keer met Bas Verhoeven!
We zien hem altijd rennen en zelden heeft hij tijd voor een praatje, dus we weten niet heel veel van Bas. We vragen Bas om eerst eens wat meer over zichzelf te vertellen. Bas: “Ik ben 46 jaar, Brabander, gelukkig getrouwd met Judith en heb twee zoons, Niels van 16 en Daan van 13 jaar; twee vrolijke mannetjes. Als kind ben ik in de paardensport verzeild geraakt door Outdoor Helvoirt, een eventing evenement. In 2002 ben ik door dat Outdoor Helvoirt bij BCM gaan werken en sinds 12 jaar heb ik samen met Lone Vonk mijn eigen bedrijf, V2 Facility. Ik kan dus wel zeggen dat ik van mijn hobby mijn werk gemaakt heb en dat moet ook eigenlijk in dit werk, want anders hou je het niet vol. Momenteel is het helaas wel wat minder leuk, alles is heel duur en personeel is schaars. Bij het CHIO heb je van de personeelsschaarste gelukkig wat minder last doordat er veel vaste contacten zijn. Als hobby fok ik graag dressuurpaarden, zo heb ik dit jaar veulens van Indian Rock en Las Vegas en heb ik van voorgaande jaren bijvoorbeeld heel mooie nakomelingen van Toto jr. en Apache gefokt.
Meer dan paardensport
V2 Facility is begonnen als facilitair dienstverlener, maar inmiddels doen we veel meer. Op veel evenementen doen wij alles behalve de 'artiesten'... de sporters dus. Soms regelen we bijvoorbeeld ook het commerciële gedeelte. Bij het CHIO Rotterdam verzorgen we ook het hele vergunningentraject, de tekeningen, de inkoop van alle faciliteiten, de security en alles rond de mobiliteit.
Wij doen echter meer dan alleen hippische evenementen. Vanuit BCM zijn we zo wel begonnen, maar inmiddels doen we ook een tennisevenement in Rosmalen, we hebben het EK veldrijden gedaan, de wereldbeker veldrijden, het EK handbal op zes locaties in Nederland en het Floraliën (indoor Floriade) in Den Bosch. Misschien was het allermooiste wat we gedaan hebben wel de drie etappes van de Giro Italia in Nederland, met maar liefst 58 personen hebben we daar aan gewerkt.
Een evenement is voor mij geslaagd als mensen blij zijn, het maakt dan niet uit wat voor evenement het is.

Traditie en geweldige locatie
Het CHIO Rotterdam is een evenement, dat zich kenmerkt door traditie. Het concours is bekend in de hele wereld, heeft aanzien en wordt georganiseerd op een geweldige locatie. Ik kan er prettig samenwerken met de gemeente en de boswachter. Het nadeel van het CHIO maakt het ook wel weer knus en intiem, we moeten bouwen op de zogenaamde postzegel.
Opbouw is begonnen
De opbouw is inmiddels begonnen. We starten altijd met de hospitality aan de Egano-zijde, zodat de paarden van de Rotterdamsche Manège zo lang mogelijk nog naar buiten kunnen. Daarna gaan we verder met de hospitality aan de Top Gun-zijde. De Egano- en Top Gun hospitality hebben dit jaar elk 2 lagen. Na de opbouw van de hospitality units, starten we met de opbouw van het bekende Stroodorpplein met de champagnebar. In tegenstelling tot voorgaande jaren is deze aan de kant van de entree. Er komt daar ook een brasserie en veel leuke stands. Aan deze kant zijn ook de publiekstribunes en er is vanuit het Stroodorp zicht op de hoofdpiste. De Ridersclub was vorig jaar in de Grandstand. Dat beviel de ruiters zo goed, dat hebben we zo gehouden. Maandag 20 juni hopen we klaar te zijn met de ruwbouw.

Het CHIO is voor mij geslaagd als we na afloop kunnen zeggen dat iedereen gezond en veilig is gebleven en met een smile op het gezicht het terrein verlaat. Iedereen moet vanaf dat moment al uitzien naar de 74e editie.
Uitdagingen
De bereikbaarheid van het CHIO vind ik best een uitdaging. Daar proberen we oplossingen voor te bedenken. Net al vorig jaar blijft de Kralingseweg open tijdens het evenement en ook in het bos zorgen we weer voor lage dranghekken met doorlaatpunten zodat op wandelaars zo veel mogelijk van het bos gebruik kunnen blijven maken.
De beste manier om naar het CHIO te komen, is en blijft het OV. Op zo'n 8 minuten lopen is de tram en metrohalte Voorschoterlaan. Voor mensen slecht ter been is er een gratis buspendel vanaf metrostatio en P&R Kralingse Zoom. Voor mensen die toch met de auto komen is het een grotere uitdaging. Het parkeren op Beverwaard was altijd top geregeld, maar het is toch een drempel. We adviseren bezoekers om dit jaar te parkeren op een van de vele P&R locaties in Rotterdam. Vanaf de P&R Kralingse Zoom rijdt de buspendel naar het terrein een half uur voor de start van het wedstrijdprogramma en eindigt van donderdag t/m zaterdag om 23.00 uur en op zondag om 18.00 uur.
Bereikbaarheid is niet de enige. Het CHIO is een evenement met veel kwaliteit en aanzien, maar het kan nog veel mooier. Dat is echter momenteel niet makkelijk, omdat alles zo ontzettend duur is. Als we nog efficiënter proberen te werken en zo kosten besparen kunnen we met het vrijgekomen geld weer aan verbeterpunten werken”.
Emmelie en Dinja
Een bouwer spreekt. Nergens twijfelt hij, vol enthousiasme vertelt hij over al zijn schitterende producties. Bas vertelde al dat hij graag paarden fokt en we zijn dan ook benieuwd of hij een favoriete discipline, paard en ruiter heeft. Ook hier geen moment twijfel, het antwoord komt snel en zeker. Bas: “Ik kan goed naar een Grote Prijs springen kijken, maar voor mij heeft de dressuur meer charme. Een dressuurpaard is mooi, zowel in de ring als in de wei. Mijn favoriete dressuuramazones zijn Emmelie Scholtens en Dinja van Liere. Twee leuke meiden, die een stukje waardering hebben zowel naar hun paarden als de concoursen waar ze rijden. Ze zijn ook altijd bereid iets te doen voor een evenement. Ik zie voor hen een rol als icoon van de dressuursport weggelegd. Dit is nodig, zowel om de jeugd te stimuleren als voor het imago van de dressuursport. Ik vind dat we al een poosje iconen missen in onze sport, zoals Anky vroeger, zij had en heeft zelfs een fanclub, dat zie je niet meer. We moeten zoeken naar nieuwe toppers waar de jeugd zich aan op wil trekken, dat zal de sport goed doen.
Over Emmelie gesproken, Apache vond ik een wereldpaard en ook was ik fan van Gribaldi. Met beiden heb ik veel gefokt. Ik kom weer op Emmelie, Indian Rock vind ik een wereldpaard, die gaat het echt doen, dat is het toekomstpaard van Nederland.

Komt allen!
Terug naar het CHIO Rotterdam. Graag wil ik als afsluiting zeggen dat we met elkaar op weg zijn naar weer een ouderwets CHIO met publiek en Stroodorp. Na dit 73e CHIO ga ik me richten om het CHIO nog aantrekkelijker te maken voor het grote publiek met oog voor welzijn voor ruiter en paard. Voor dit CHIO hoop ik dat publiek en VIPS in groten getale komen, het evenement zal het meer dan waard zijn”.
Net als eigenlijk iedereen die bij ons concours betrokken is op wat voor manier dan ook, zijn ook de woorden van Bas een positief en enthousiast verhaal. Organisatie en vele vrijwilligers werken ook al maanden aan het CHIO, maar voor Bas is het concours op locatie al begonnen. (Vooral veel vrijwilligers zijn daar jaloers op). Veel succes met de opbouw Bas en team, jullie gaan er ongetwijfeld iets heel moois van maken.
