Aftellen naar het CHIO 2023 met Emmelie Scholtens

Bondscoach Alex van Silfhout heeft haar na een lange afwezigheid als gevolg van een blessure weer opgesteld voor het landenteam bij de dressuur tijdens het CHIO Rotterdam. Toen we haar na de eerste bekendmaking belden, bekende ze dat het nog niet helemaal zeker was of dat zou lukken. Ze wilde zo graag, zowel naar het CHIO als naar het EK in Riesenbeck. Als ze zich niet zou opgeven, was haar kans verkeken. De dokter was het er ook niet helemaal mee is, maar ze is eigenwijs gaf ze toe. Echter het gaat iedere keer een beetje beter en het is nu zo goed als zeker, we gaan haar weer zien waar ze hoort, in het zadel tussen de witte hekjes. Natuurlijk gaat het over Emmelie Scholtens.
Moeilijke periode
Wat vonden we het leuk toen we haar naam bij het TeamNL dressuur voor ons concours zagen. Daarom was het een van de eerste dressuurruiters die we belden voor het komende CHIO. We hebben haar vier maanden niet in de ring gezien, we hebben haar gemist. Natuurlijk was onze eerste vraag dan ook hoe het met haar, haar paarden en haar gezin gaat. Emmelie: “Best goed eigenlijk, ik ben flink aan het revalideren en ga veel naar de fysiotherapeut. Sinds drie weken ben ik weer aan het rijden op Indian Rock en Desperado. Dat gaat boven verwachting. Met onze dochter gaat het ook goed, die loopt hier al rond. Echter het is niet zo dat ik de afgelopen tijd alleen maar leuk met haar gespeeld heb, omdat ik niet kon rijden. Ik heb niet de leukste periode gehad. De operatie was pijnlijk en ik heb zes weken helemaal niets gekund.
Bewuste keuze
(lachend) Eigenlijk mag ik nog niet rijden, maar ik ben een tikje eigenwijs. De blessure die ik heb, komt vaak voor bij voetballers en mensen die skiën en de artsen moedigden het nog niet aan om alweer te gaan rijden, maar ik wilde het toch proberen. En het gaat dus. Het is mijn eigen verantwoording. Ik heb daarom ook bewust gekozen voor Indian Rock en Desperado. Het zij twee hengsten, maar ze zijn lief, niet snel ergens van onder de indruk en ik vertrouw ze.

Rotterdam eerste wedstrijd
Als lukt wat ik graag wil, zal Rotterdam mijn eerste wedstrijd weer zijn. Meteen een groot concours ja, maar daar heb ik geen moeite mee. Als ik deze paarden thuis voor elkaar heb, lukt het elders ook. Ik heb sowieso nooit het idee dat ik veel wedstrijden nodig heb om goed te presteren.
Met Indian Rock en Desperado heb ik twee hengsten die op Grand Prix niveau presteren en het was dan ook een lastige keuze. Indian Rock pakte het het beste weer op. Daarnaast dekken ze allebei en kost het dekseizoen Desperado iets meer energie. Daarom vind ik voor nu Indian Rock de beste keuze.
Het gaat goed met de dressuursport
Ik heb er zin in om weer de ring in te rijden. Mijns inziens gaat het goed met de dressuursport in Nederland. Er ontbraken bij het NK in Ermelo wel wat topcombinaties, maar in de breedte worden we zeker sterker. Als we voor de medailles willen meedingen hebben we echter nog wel één of twee uitschieters nodig. Maar als dat lukt, kunnen we echt weer die stap omhoog maken.

Kralingse bos
Dus ik ga voor Rotterdam, ik heb er weer zin in. Alleen al om de locatie. Het bos, het ritje van de stallen naar het hoofdterrein, dat heb je nergens. Bovendien is het voor mij dicht bij huis en heb ik goede herinneringen aan jullie concours. Mede door de sfeer, die vind ik altijd goed bij jullie.
Over die mooie herinneringen, daar bedoel ik eigenlijk mijn starts met de helaas overleden KWPN hengst Apache mee. Hij zal altijd een speciaal plekje in mijn hart blijven houden. Met hem reed ik mijn eerste grote wedstrijden en zo ook Rotterdam. Als ik aan jullie concours denk, denk ik zeker ook aan mijn starts met hem. Mede doordat ik besloten heb om Indian Rock voor mijn comeback in te zetten. Dat is namelijk een nakomeling van Apache”.
Een bijzonder gesprek met een bijzondere amazone. Een amazone met duidelijk hart voor de sport, maar zeker ook voor haar paarden. En dat siert haar. We hebben je gemist de afgelopen maanden, Emmelie. Je ritten met je stoere hengsten, je spontaniteit, je enthousiasme en je inzet voor TeamNL dressuur. We leven met je mee en hopen meer dan van harte dat we jou en Indian Rock over twee weken mogen verwelkomen in het Kralingse bos dat jij zo waardeert.