26 paarden naar hoogste niveau gereden

De tel kwijt

Als we haar spreken is ze in Verden, op het WK voor jonge dressuurpaarden, waar ze stalruiter Benedek Pachl begeleidt met een jonge, talentvolle Johnson nakomeling die ze samen in eigendom heeft met Stal Hexagon. Thamar: “Ik kom al heel lang in Rotterdam. Tijdens mijn eerste keer was ik pas 14 jaar, schat ik. Ik was toen als groom van Laurens van Lieren die er Junioren reed. Toen ik 16 of 17 was, mocht ik voor de eerste keer zelf rijden, ook bij de Junioren. Dat was met Hexagon’s Kyrain. De resultaten weet ik niet meer, maar wel dat ik het heel spannend vond. Het CHIO is natuurlijk een indrukwekkend concours en Kyrain was een fris paard. Maar het ging me goed af, zoals eigenlijk bijna alles in die tijd. Daarna heb ik nog heel vaak in Rotterdam gereden, ik ben de tel eigenlijk kwijt geraakt. Dit jaar met twee paarden, vorig jaar de Rotterdam Hickstead GrandPrix Challenge en daarvoor met diverse paarden in de Grand Prix rubrieken. Daarvoor nog met weer andere paarden in de jeugdrubrieken, Junioren en Young Riders. Namen ? Heb je even ? Kyrain dus, Roumanda, Zodinde, Truppa, Ortello, Rubiquil, Double Dutch, Ich Weiß …… Overigens allemaal met het voorvoegsel Hexagon’s. Ik heb dus ook nog in het oorspronkelijke dressuurstadion in het bos gereden, heel gezellig vond ik dat altijd”.

Opvallende verschijning in dressuurwereld

Ich Weiß (Rubiquil x Negro x De Niro), de naam is gevallen. De laatste verassing van Thamar op het hoogste niveau. Een knappe blauw schimmel AES hengst. We vragen Thamar iets meer over hem te vertellen. We horen de glimlach op haar gezicht door de telefoon als ze over haar stoere partner tussen de witte hekjes vertelt: “Hij is heel slim, heeft een beetje ADHD, is super fanatiek en onze laatst gefokte nakomeling van Rubiquil. Met zijn moeder Vinegra Utopia heb ik ook Grand Prix gereden. Onder het zadel is Ich Weiß een ideaal paard, hij heeft altijd goede zin en hinnikt naar me als ik eraan kom. Hij is super lief en helemaal geen hengst. In de omgang heeft hij wel weinig geduld en is hij behoorlijk hyper, maar als je op hem zit, is dat weg en is hij volledig op mij gericht. Ik zie hem zeker als één van mijn toekomstpaarden. Met zijn kleur is hij een opvallende verschijning in de dressuurwereld, er zijn niet zoveel schimmels, maar zijn moeder was ook een schimmel, dus vandaar. In de springsport zijn veel meer schimmels, daar wordt alleen maar gekeken hoe goed een paard is, voor ermee gefokt wordt. In de dressuur wordt toch ook wel naar de kleur gekeken en schimmels zijn niet populair”.

Thamar heeft al diverse keren voor het Nederlandse team mogen rijden, maar nog nooit in Rotterdam. We vragen haar wanneer we dat kunnen verwachten. Bijna verontschuldigend antwoordt de Zeeuwse: “Dat moet je aan de bondscoach vragen. Ik had het al wel een keer verwacht, zoals ook nu weer. Voor Tokio was ik de vijfde persoon. Ik heb wel de quarantaine in Aken mee gedaan, maar daarna was het voor mij over. Toen Edward uitviel, ging ik er dus vanuit dat ik het vierde teamlid voor het EK in Hagen zou zijn, maar ook dat mocht niet zo zijn. Ik was niet super blij om het zo maar te zeggen, eigenlijk heel teleurgesteld en moet dit echt even verwerken. Natuurlijk ben ik wel heel blij voor de anderen die wel mogen, maar logischerwijs heb ik het zelf even moeilijk”.

Rotterdam favoriet

De vriendelijke brunette heeft het er duidelijk slecht mee, snel over naar een vrolijker onderwerp. Als Thamar aan Rotterdam denkt, wat komt dan als eerste in haar op ? Gelukkig, meteen die lach weer: “Aan de vrijwilligers en aan de behulpzaamheid! Vanaf het moment dat je aankomt met de vrachtwagen, wordt je overal mee geholpen. Iedereen is vriendelijk, het is gezellig, er heerst bij jullie altijd zo’n goede sfeer ! Als ik in Rotterdam ben, probeer ik ook altijd naar de stad te gaan om te shoppen. Ook sportief is het er erg leuk. Zelfs de Grand Prix Challenge toen het CHIO Rotterdam in 2020 niet doorging, vond ik bijzonder. Dit jaar was Ich Weiß voor de eerste keer mee naar een dergelijk groot concours. De eerste dag vond hij het nog wel spannend, maar iedere dag ging het beter en ik was echt heel trots op hem. Zo jong, op zo’n concours en dan al één van zijn betere proeven lopen, Ich Weiß is daar nog wijzer geworden. In Nederland is Rotterdam mijn favoriete concours, maar er zijn in het buitenland meer concoursen waar ik graag heen ga. Mariakalnok in Hongarije, omdat het er zo knus is. Het indoor concours van Londen, door alle mooie shows en vroeger Stockholm indoor, dat was toen in een ijshockeystadion waar alles aan elkaar zat, je keek vanaf het ontbijt zo naar beneden in de piste”.

Alle passie in de paarden

We kennen Thamar van de sport, maar privé weten we niet zoveel van haar. Zijn er bijzondere dingen om te vertellen ? Ze lacht geheimzinnig: “Ik weet niet of ik die met jullie wil delen. Maar zonder gekheid, vroeger heb ik veel gezongen, Kinderen voor Kinderen bijvoorbeeld. En later in een koor. Toen had ik ook zangles, maar dat heb ik niet bijgehouden. Ook heb ik nog gitaar gespeeld, maar daar heb ik ook geen tijd meer voor. Eigenlijk heb ik helemaal geen tijd voor hobby’s. Ik ben dol op lezen en kijk graag Netflix, meer niet. Shoppen doe ik graag, maar sinds Corona heb ik nauwelijks iets anders meer aan dan mijn paardrijkleding, dus is dat ook niet echt nodig. Toevallig heb ik nu hier in Verden een spijkerbroek aan, dat is al heel wat. Eigenlijk ben ik een redelijk tunnelvisie persoon. Ik leef in een kleine wereld. Politiek, voetbal, dingen waar anderen zich druk over maken, daar hou ik me niet mee bezig. Ik ben trots op onze Stal Hexagon. We hebben 80 paarden op 10 à 11 hectare grond. Pension, fokkerij, sportpaarden, we geven les, daar gaat al mijn tijd en passie inzitten”.

En niet zonder resultaat! Zeeland staat door Stal Hexagon en al haar fokkerij- en sportresultaten zeker op de hippische landkaart. Thamar is vriendelijk, rustig, goedlachs en duidelijk gefocust op dan ene doel. Dank voor het prettige gesprek Thamar, respect voor alles wat je al gedaan hebt en succes met alles wat je nog gaat doen. Ondanks dat je al vaak bij ons gereden hebt, hopen we je nog veel vaker te mogen zien in het Kralingse bos!

photo credits: mediateam CHIO